Wtedy nie tracą swoich wartości odżywczych. Ważne, by było ich wiele w diecie, dlatego od jak najmłodszego wieku konsekwentnie i cierpliwie serwujmy maluchom rozmaite warzywne smaki, kolory i konsystencje. Ograniczmy jedynie ilość rabarbaru, szczawiu i szpinaku. Nie przejmujmy się zanadto chwilowym protestem, bo kulinarne gusty Dziecko nie chce ssać piersi – zwróć uwagę na pozycję i otoczenie. Dziecko karmione piersią nie chce jeść – inne powszechne przyczyny. Sposoby na karmienie piersią, gdy dziecko nie chce ssać. Sprawdź stan zdrowia maluszka. Ustal stałe pory karmienia. Przy nadmiarze mleka stosuj laktator. Zadbaj o miejsce karmienia. Zaloguj się. Przejdź do listy tematów Ciąża, poród, macierzyństwo i wychowanie dzieci. dotad moja corcia bardzo ladnie jadla. praktycznie wszystko jej smakowalo. ladnie zjadala obiadki Naprawdę nie przesadzam. On nawet nie chce nic innego pić oprócz tego mleka i coli. W rezultacie w przedszkolu, przez 8 godzin dziennie, nic nie pije, o jedzeniu już nie wspomnę:( Wiele razy próbowałam go nakarmić, przekonać do zjedzenia normalnego posiłku, używałam wszelkich możliwych sposobów i wszystko bez rezultatu. Jak namówić dziecko do jedzenia mięsa i ryb? Dzieci, które nie lubią jeść mięsa i ryb, wcale nie zdarzają się tak rzadko. I choć maluchy nie muszą jeść dużo mięsa czy ryb, to warto zachęcić je do jedzenia tych produktów, bo zawierają one sporo cennych składników odżywczych. Osłabienie odczuwania smaku i zapachu, zły stan zębów i wolniejsza praca układu trawiennego to główne powody, dla których jedzenie nie sprawia już przyjemności osobie starszej. Czasem przyczyną są leki, problemy z przełykaniem czy słabość i drżenie rąk. Przyczyną może być także zły stan psychiczny osoby starszej, która Gdy dziecko nie chce jeść, tyle ile ty uważasz za stosowne. Jeśli to Ty nakładasz dziecku porcje posiłku na talerz, a dziecko po zjedzeniu połowy mówi, że już więcej nie chce, bo się najadło. TO NIE WMUSZAJ W NIEGO! Straszenie dziecka, że nie będzie mogło oglądać bajki jak nie wyczyści talerza, jest upokarzające. ncFm4dW. Dziecko nie chce jeść - to problem, z którym boryka się wielu rodziców. Czy jednak zawsze brak apetytu u dziecka musi oznaczać poważne problemy? Co robić, gdy nasza pociecha odmawia jedzenia? Brak apetytu u dziecka - powodyBrak apetytu u dziecka bywa dużym zmartwieniem wielu rodziców. Niechęć do jedzenia u dzieci to dość częste zjawisko określane mianem neofobii żywieniowej. U wielu maluchów pojawia się ona pomiędzy 2. a 5. rokiem życia, czyli w okresie intensywnego urozmaicania jadłospisu. Część dzieci odmawia wtedy próbowania nowych smaków, a niektóre zupełnie nie chcą przyjmować pokarmów. Nie jest to jednak jedyna przyczyna całkiem powszechnego braku apetytu u dzieci w tym wieku. Jakie mogą być inne powody tego, że dziecko nie chce jeść? dziecko odmawia najczęściej tych pokarmów, które pojawiają się w jego jadłospisie po raz pierwszy lub dotychczas rzadko występowały - w takiej sytuacji należy pamiętać, że odmowa jedzenia jest z reguły krótkotrwaładziecko jest zmęczone lub zbyt głodne, dlatego często grymasi podczas posiłku - szczególnie w trakcie próby serwowania mu nowych produktów, dlatego warto zadbać o regularne pory karmienia i higienę snu maluchabrak możliwości "zbadania" przez dziecko nowego produktu. Wielu rodziców zapomina bowiem, że maluch często dotyka jedzenia rękoma, nim ostatecznie włoży je do buzi, dlatego warto pozwolić mu "pobawić" się nieco nowym jedzeniem, a nawet nim pobrudzić - dla malucha to niezwykle istotna część spożywania pokarmu i czerpania wiedzy o otaczającym go świeciebywa, że nasze dziecko od zawsze było niejadkiem, dlatego trudno się dziwić, że raptem zacznie mieć ochotę na pałaszowanie nowych przysmaków - w takiej sytuacji kluczowa rolę odgrywa rodzicielska cierpliwość i konsekwencja w serwowaniu nowych dań, mimo sprzeciwów maluchaniechęć do jedzenia może mieć także związek z: alergią pokarmową, brakiem ruchu, niedoborem żelaza, zaparciami, problemami związanymi z wchłanianiem czy infekcjamiPobudzanie apetytu u dzieci, czyli kilka zasad, jak zachęcić niejadka do posiłkuPobudzanie apetytu u dziecka może zdawać się bardzo trudne, szczególnie wówczas, gdy mamy do czynienia ze zjawiskiem neofobii. Pamiętajmy jednak, że z każdej sytuacji jest wyjście, trzeba jednak cierpliwości i konsekwencji. Co robić, gdy dziecko nie chce jeść? Oto kilka zasad, do których warto się stosować, aby zachęcić dziecko do jedzenia:Szanuj rozwój swojego dziecka - jeśli Twoje dziecko rozwija się prawidłowo, jednak nowe produkty żywieniowe stanowią dla niego problem, po prostu zachowaj spokój. Okres między 2. a 5. rokiem życia to czas, w którym maluch manifestuje swoja niezależność, także poprzez odmowę jedzenia. W takiej sytuacji warto pamiętać o piramidzie żywieniowej i zapewnić dziecku dostęp do zdrowych i odżywczych posiłków o stałych porach. Dobrze jest zaoferować dziecku np. wybór owoców i warzyw, aby samo zdecydowało, na co ma największą ochotę. Ważny jest również ruch, który pomoże skutecznie spalić jeden posiłek i tym samym zrobić miejsce na słodycze, słone przekąski i napoje inne niż woda - może się bowiem okazać, że Twoja pociecha spożywa ich zbyt dużo, dlatego w momencie, gdy przychodzi pora na zjedzenie konkretnego posiłku, po prostu nie jest głodna. Wyeliminuj z diety dziecka produkty, które dostarczają mu tzw. pustych kalorii, a tym samym wypierają pełnowartościowe posiłki. Zamiast słodzonych napojów, podawaj mu wodę, świeże soki oraz mleko, a przekąski zastąp owocami lub własnoręcznie przygotowanymi chipsami z od niewielkich porcji - dziecko wcale nie musi zjadać od razu całej porcji nowego produktu. Istnieje zasada mówiąca o tym, iż na każdy rok życia dziecka przypada jedna łyżka stołowa pokarmu - pierwszy rok jedna łyżka, drugi rok życia - dwie itd. Czasami warto zrobić jeden krok wstecz, aby później wykonać dwa naprzód. Zadbaj również o efekt wizualny dania, kolorowe kanapeczki w kształcie kwiatka zdecydowanie bardziej przemówią do dziecka niż chleb z kawałkiem dobry przykład - dziecko patrzy na zachowania rodziców i usilnie je naśladuje, dotyczy to również nawyków żywieniowych. Nie oczekuj zatem, aby Twoja pociecha jadła zdrowe produkty, skoro Ty ich unikasz lub próbowała nowych rzeczy, jeśli Ty głośno mówisz, że czegoś nie lubisz. Zadbaj o prawidłowe przygotowanie do posiłku - wyciszenie przed jedzeniem to dla malucha bardzo ważna sprawa, jeśli bowiem dziecko będzie zmęczone lub nadmiernie pobudzone, jest duża szansa, że będzie kaprysiło podczas posiłku. Przyjemność jedzenia i dobra atmosfera podczas posiłków - to jedna z ważniejszych wskazówek. Unikajmy zatem kar i gróźb oraz przymuszania do jedzenia, wówczas dużo łatwiej uda nam się uzyskać zamierzony efekt - nawet jeśli będzie on wymagał trochę więcej czasu. Zobacz wideo A może bułeczki maślane? Dziecko nie chce jeść - kiedy do lekarza?Kiedy dziecko nie chce jeść, wielu rodziców się zamartwia, podczas gdy w większości przypadków brak łaknienia u dzieci to częste i przejściowe zjawisko. Jesteśmy przyzwyczajeni do myślenia, że dobry apetyt jest oznaką zdrowia, szczególnie u najmłodszych. Każde dziecko jest jednak inne, niektóre z nich po prostu jedzą mniej. O ile jednak, mimo zmniejszonego apetytu, nasz maluch prawidłowo przybiera na wadze i jest pełen energii, nie powinniśmy się martwić. Bywają jednak symptomy, które sprawiają, że wizyta u pediatry będzie wskazana. Kiedy brak apetytu u dziecka powinniśmy skonsultować z lekarzem?brak apetytu utrzymuje się ponad tydzień, a wcześniej nasze dziecko jadło bez większych problemówdziecko przestaje przybierać na wadzemaluch jest apatyczny, blady i pozbawiony energii lub osłabionyu dziecka pojawia się problem z wypróżnianiem sięmaluch skarży się na ból brzucha lub wzdęciaZobacz też: Kolacja dla dzieci - jak ułożyć zdrowy jadłospis? Moja 6-letnia córka pewnego dnia po przyjściu z przedszkola powiedziała, że nie będzie jeść mięsa, „bo przez to zabijane są zwierzątka, a ona tego nie chce”. Stanęłam wmurowana z talerzem w ręku, na którym był jej ulubiony kotlecik. Kolejne próby przemycania mięsa nie przyniosły rezultatu. Postanowiłam zapytać dietetyk Jagodę Dąbrowską, czy wykluczenie mięsa z diety dziecka jest powodem do zmartwień. Czym powinnam zastąpić te produkty i czy zmuszać córkę do zjedzenia chociaż kawałka. Rady dietetyk rozwiały moje wątpliwości i mam nadzieję, że okażą się pomocne mamom, które mają podobny problem. Małgorzata Malinowska, Coraz częściej słyszymy, że rodzice rezygnują z podawania dzieciom mięsa. Zazwyczaj są to przypadki, kiedy oni sami wykluczyli ten produkt ze swojej diety. Czy ta decyzja w przypadku dzieci jest słuszna? Jagoda Dąbrowska, dietetyk: To zależy. Dzieci nie wolno zmuszać do zmiany diety, wmawiać im, że jedne produkty są gorsze od innych (no może z wykluczeniem konfliktu warzywa-słodycze), lub ich spożywanie „robi krzywdę zwierzątkom i planecie”. To są szkodliwe mechanizmy, które w dziecku mogą wzbudzać poczucie winy i wątpliwości, czy jedzenie jest bezpieczne. Takie przekonania mogą prowadzić do zaburzeń odżywiania w przyszłości („jedzenie robi mi krzywdę”). Spożywanie posiłków powinno być spokojne, harmonijne z przekonaniem, że robimy dla siebie coś dobrego. Dzieci odkrywają świat produktów i smaków przez swobodne eksperymenty łącząc herbatę z jogurtem czy jabłka z olejem – to są akurat przykłady z mojego domu. Warto dzieciom tłumaczyć skąd się bierze żywność. Sposób rozmowy zawsze powinien być dostosowany do wieku dziecka i tego, co ono chce wiedzieć. I oczywiście należy przedstawiać fakty, a nasze opinie tylko wtedy, gdy dziecko nas o to prosi. Na przykład moje 3-4 letnie dzieci, gdy zdarzało mi się porcjować wiejską kurę były ciekawe tego, co robiłam i pytały: „mamo, a to zwierzę żyło?”. To jest dobry punkt wyjścia do rozmowy na temat cierpienia zwierząt i budowania świadomości u dzieci. Ale to była krótka rozmowa: „Tak, ta kura żyła, chodziła jeszcze dwa dni temu, a potem została zabita i my możemy ją zjeść. Pamiętaj, że zabijanie powoduje cierpienie zwierząt”. Tu nie ma opinii, emocji, to są po prostu fakty. Ja obecnie jestem fleksitarianką (choć mam za sobą 4-letni okres wegetarianizmu) i jem mięso „gdy moje ciało czuje, że potrzebuje” – robię to jednak wtedy bez wyrzutów sumienia i moje dzieci też to czują – to jak jem jest w porządku, ponieważ jem w zgodzie ze swoimi potrzebami. I to jest najważniejsze, bo nasze ciało zmienia się całe życie, a wraz z nim także nasze upodobania i potrzeby kulinarne. W drugą stronę – jeśli nasze dziecko kategorycznie odmawia jedzenia mięsa, nie wolno go zmuszać ani manipulować nim mówiąc np. zjedz kotlecika, to dostaniesz deser. Nie wolno mówić, że jak nie zje mięsa, to nie urośnie czy nie będzie miało siły/zdrowia. To nie są fakty medyczne i również będą szkodziły dzieciom w budowaniu ich świadomości swojego ciała i jego potrzeb. Gdy dziecko odmawia jedzenia mięsa, warto również wybrać się do dietetyka, opracować odpowiednią dietę, zrobić badania, aby naszych obaw nie przelewać na dzieci. Oczywiście są też sytuacje zdrowotne, które wymagają narzucenia przez rodziców rodzaju spożywanych produktów (np. alergie czy nietolerancje pokarmowe), ale te zawsze wymagają konsultacji lekarskiej i dietetycznej. Poza słodyczami i produktami przetworzonymi nie powinniśmy ograniczać dzieciom dostępu do produktów. Z punktu widzenia rozwoju mózgu dziecka poznawanie jak największej ilości smaków jest bardzo ważne, abyśmy mieli w głowie „bazę” produktów, które są przecież zbudowane z różnych związków chemicznych. Nasz mózg dobrze wie, że czekolada poprawia nastrój, bo podnosi poziom endorfin i serotoniny, dlatego gdy jest nam smutno podpowiada „weź kosteczkę”. Jeśli brakuje nam białka, może podpowiadać „kup mięso”. Co się dzieje jeśli w naszej „bazie” nie ma smaku mięsa, a mamy niedobór np. kolagenu, który jest wyłącznie odzwierzęcy? Mogą narastać niedobory żywieniowe, a kolagen w pewnych okresach życia może być bardzo potrzebny (np. po urazach, lub gdy intensywnie ćwiczymy czy rośniemy). I wreszcie z trzeciej strony nieżyjący już duński terapeuta rodzinny Jesper Juul w jednej z książek napisał, że to rodzice decydują, jakie produkty spożywcze znajdują się w domu, a dziecko decyduje, które z nich chce zjeść i kiedy. Zatem to są decyzje podejmowane w rodzinie. Dzieci, zwłaszcza starsze, gdy chcą jeść mięso mimo sprzeciwu rodziców, także powinny być wysłuchane, a ich potrzeby wzięte pod uwagę. Ostatecznie każdy z nas jest inny i ma prawo do odmiennych potrzeb. Co możemy podpowiedzieć rodzicom, którzy zastanawiają się nad wykluczeniem mięsa z diety dziecka, a szukają rzetelnych informacji. W jakim wieku można to zrobić? J. D.: Przede wszystkim rodzice takich dzieci powinni wybrać się do dietetyka oraz lekarza i wykonać odpowiednie badania. Każda zmiana diety dla organizmu jest stresorem biologicznym, dochodzi do zmian podaży różnego rodzaju składników odżywczych. Organizm musi mieć trochę czasu na dostosowanie się do tych zmian. Dodatkowo dieta osób, które wykluczyły mięso i produkty zwierzęce często zawiera zbyt wiele węglowodanów, ponieważ mięso zastępowane jest np. ciecierzycą, soczewicą, które są bogate także w ten makroskładnik. Istnieje zatem ryzyko niedoborów i nieprawidłowej kompozycji diety, co nieraz kończy się przybraniem na wadze czy zaburzeniami np. w gospodarce węglowodanowej. Dlatego odpowiednio ułożony jadłospis przez dietetyka pozwoli przeprowadzić ten proces w sposób spokojny z pewnością, że dostarczymy dziecku wszystkich niezbędnych składników odżywczych. Aby bezpiecznie wykluczyć mięso z diety trzeba się jednak przede wszystkim się zbadać. Badania powinny obejmować: parametry tarczycowe (tzw. trójka tarczycowa) gospodarkę zasobami żelaza (a zatem nie tylko samą jego ilość, ale także zapasy żelaza oraz zdolność do jego wiązania) poziom wit. B12 oraz D kompletną morfologię z rozmazem glukozę i insulinę na czczo lipidogram Badania te powinny być powtarzane raz w roku. Sama w tym momencie stanęłam przed problemem, że moja 6-letnia córka nagle odmówiła jedzenia mięsa, bo jak mówi „nie chce, żeby zwierzątka były zabijane”. Nic nie jest w stanie jej przekonać. Czy powinnam się martwić? J. D.: Absolutnie nie. Nasze dzieci mają prawo do uszanowania ich potrzeb etycznych i marzy mi się, aby moje dzieci tak mówiły. Ograniczanie jedzenia mięsa jest niezwykle ważnym i wartościowym trendem – ze względów zdrowotnych, ale także ekologicznych i etycznych. Uważam, że dzieci pod okiem swoich troskliwych rodziców zrobią to o wiele lepiej niż samodzielnie w wieku kilkunastu lat, gdy w buntowniczy i często niebezpieczny sposób odrzucają dotychczasowe zasady. Im młodsze dziecko rozpocznie budowanie świadomości swoich potrzeb żywieniowych i etycznych tym lepiej. Czym możemy zastąpić mięso w diecie dziecka? J. D.: To zależy, czy nasze dziecko jest weganinem czy wegetarianinem. Wegetarianie przy odpowiedniej podaży jaj, nabiału, strączkowych, kasz, nasion i orzechów, właściwie nie muszą specjalnie poszukiwać dodatkowych źródeł białka (o ile nie są osobami intensywnie trenującymi lub w fazie intensywnego wzrostu i zmian hormonalnych). Weganie powinni mieć dietę pełną orzechów i nasion (zwłaszcza bogatych w białko jak len, słonecznik, mak, migdały, sezam, chia, pistacje), kaszy gryczanej, jaglanej, amarantusa, komosy ryżowej. Aby zadbać o odpowiednią podaż żelaza należy spożywać amarantus, kaszę jęczmienną, komosę ryżową, pić sok z pokrzywy, jeść groch, soczewicę, pestki dyni, buraki (zwłaszcza kiszone) i pić kakao. Zielone warzywa jak boćwina, pietruszka, jarmuż, brukselka, brokuł czy szpinak są także bogate w ten pierwiastek. Witaminę B12 należy suplementować lub spożywać płatki drożdżowe z dodatkiem wit. B12. Są one także dobrym źródłem białka i błonnika. Pragnę także zwrócić uwagę na masło – jest ono źródłem cholesterolu, który co prawda jest syntetyzowany w komórkach ciała, ale jest także niezbędny do dobrego funkcjonowania jelit. Warto więc od czasu do czasu spożywać masło lub maślan sodu jako suplement. Aby zadbać o odpowiednią podaż białka warto także przyjmować spirulinę. Ten artykuł naszego eksperta może Cię również zainteresować: Chciałabym poruszyć również temat niejedzenia mięsa w ciąży. Wiele wegetarianek będąc w ciąży ma ten dylemat, a rady z cyklu „zjedz dla dobra dziecka” są na porządku dziennym. Czy możemy rozwiać te wątpliwości? J. D.: Kobiety w ciąży podobnie jak dzieci, jeśli mają wykonane wszystkie badania, czują się dobrze, nie muszą jeść mięsa. Opieka dietetyka w ciąży i odpowiedni jadłospis wystarczą, aby uniknąć niedoborów żywieniowych. Tylko my, matki wiemy co jest dobre dla nas w ciąży, jak się czujemy po określonych produktach spożywczych. Czy w zależności od trymestru ciąży jedzenie lub niejedzenie mięsa jest istotne? Zwiększona podaż białka może być potrzebna, gdy kobieta w ciąży jest aktywna fizycznie i intensywnie ćwiczy, oraz w ostatnich miesiącach, gdy dziecko intensywnie rośnie. Nie musi to być jednak białko z mięsa. Jaja, nabiał w zupełności wystarczą. Pamiętajmy, że poza wzrostem ciała płodu czy niemowlęcia, rośnie i rozwija się przede wszystkim jego mózg. A ten narząd potrzebuje przede wszystkim odpowiedniej jakości tłuszczów oraz witamin. Kobieta powinna dbać o odpowiedni stosunek kwasów Omega 3:6 w diecie (powinien wynosić 1:4-5) oraz o obecność kwasów EPA i DHA. Dietetyk odpowiednio zbilansuje dietę jeśli chodzi o tłuszcz (programy dietetyczne wyliczają w jadłospisie stosunek tłuszczów obecnych w diecie) oraz pomoże w doborze odpowiedniej suplementacji. Czy te same składniki zastępujące mięso w diecie dziecka możemy polecić kobietom w ciąży? Czy jest jakaś różnica? W ciąży warto zwrócić uwagę na produkty strączkowe czy sposób przygotowania dań. Dania powinny być lekkostrawne, nadmierna ilość strączków może powodować wzdęcia i dokuczliwe gazy, które w ciąży powodują jeszcze większy dyskomfort. Jak wiadomo w ostatnich tygodniach układ pokarmowy jest dość mocno ściśnięty, w ciąży cierpimy na zgagę i inne problemy w układzie pokarmowym i dieta powinna być dostosowana przede wszystkim pod te dolegliwości. Czy karmiąca mama może zrezygnować z mięsa w okresie karmienia piersią? Oczywiście, że może. Jeśli ma odpowiednio zbilansowaną dietę, czuje, że mięso jej „nie służy”, nie musi go jeść. Należy jednak pamiętać o suplementacji olejami EPA i DHA (w trakcie ciąży i karmienia), witaminą B12 i innymi witaminami z grupy B. Produkty bogate w białko są wszechobecne, dość łatwo jest zapewnić sobie odpowiednią podaż białka bez obecności mięsa w oparciu tylko o nabiał i jaja. Nieco trudniej jest wegankom, ale pomoc dietetyka wystarczy aby być nią nawet w okresie karmienia i ciąży. Kiedy robimy wszystko, aby zachęcić dziecko do jedzenia a ono ciągle go unika, łatwo poddać się w walce o jakość menu malucha. Jednocześnie, w naszej głowie odbija się echem poczucie winy, ponieważ wiemy, jak ważna jest jakość diety dla prawidłowego rozwoju i wzrostu pociechy. Teoria mówi, że w menu dziecka powinny znaleźć się różnorodne warzywa, owoce, produkty zbożowe, dobre tłuszcze, a także źródła białka, jak produkty mleczne, jaja, mięso i ryby. Gdyby to było jednak tak proste jak przeczytanie tego zdania… W praktyce wypełnienie wszystkich zaleceń wielokrotnie pozostaje sferą marzeń, zwłaszcza, jeśli pojawia się brak apetytu u dziecka. Nie warto jednak popadać w frustrację. Każde dziecko jest inne i nie u każdego uda się zrealizować wszystko, co mówią nam wytyczne. To, co powinno pocieszać, to fakt, że większość składników odżywczych znajduje się w wielu różnych produktach spożywczych. Walczymy zatem o to, aby było lepiej, a nie idealnie. Zatem w trosce o zdrowie psychiczne swoje i własnego dziecka lepiej nastawić się na małe kroki i doceniać niewielkie sukcesy. Innymi słowy, Twoim celem będzie niejednokrotnie kompromis między tym, co zalecane a tym, co realne. Jakie są najczęstsze przyczyny braku apetytu u dziecka? Niechęć do jedzenia może pojawiać się w wyniku nieprawidłowości w sposobie żywienia. Ciągłe dokarmianie dziecka między posiłkami, częste podawanie mu słodyczy i słonych przekąsek, a także serwowanie dużych ilości soków czy karmienie przez sen. To wszystko nie jest korzystne, nawet jeśli mamy wrażenie, że to jedyny sposób, aby maluch coś zjadł. Im więcej myślimy o niejedzeniu, tym częściej posiłki przebiegają w bardziej napiętej atmosferze. Bywa, że biegamy za dzieckiem z jedzeniem, zmuszamy je do kolejnego kęsa prośbą i groźbą albo publiczne tytułujemy niejadkiem. Spokojnie, zdarza się to nawet najlepszym, ale na dłuższą metę działania te mogą pogłębiać tylko dalszy brak apetytu u dziecka. Inny powód niejedzenia to częste infekcje. Choroby, zwłaszcza górnych dróg oddechowych, nie dość, że pogarszają odczuwanie smaku i zapachu to powodują ból podczas przełykania i przebiegają niemal zawsze z gorączką lub biegunką. Nic dziwnego, że apetyt Twojego malucha szwankuje. Niestety, może być on gorszy nie tylko w czasie choroby, ale nawet kilka tygodni po jej zakończeniu. Pewnie znasz to uczucie, kiedy już wychodzicie na prostą, apetyt zaczyna się poprawiać, dziecko wraca do przedszkola i... łapie kolejną chorobę a Ty jesteś w punkcie wyjścia. Alergie i nietolerancje pokarmowe również mogą zniechęcać Twoje dziecko do jedzenia. Wszystko dlatego, że mogą powodować dyskomfort ze strony układu pokarmowego – bóle brzucha, wzdęcia, uczucie ciężkości w żołądku. Niestety, nie zawsze maluch jest nam w stanie o tym powiedzieć. O ile biegunkę łatwo zauważymy, o tyle inny problem na pierwszy rzut oka może być niewidoczny. Niedobory składników odżywczych, żelaza, to także częsta przyczyna braku apetytu. Jeśli Twoje dziecko nie ma siły, jest blade i ma słabą odporność, warto porozmawiać z pediatrą. Lekarz w razie potrzeby zleci odpowiednie badania i wsparcie w celu wyrównania niedoborów, np. w postaci żywności medycznej. Badania pozwolą także rozwiać podejrzenia co do innych poważniejszych chorób i dolegliwości, które również mogą wywołać brak apetytu u dziecka. Na koniec stres, który dotyka również najmłodszych i tak, jak u dorosłych, może spowodować, że dziecko, które nigdy nie miało problemów z apetytem, przestaje jeść. Zdarza się to, kiedy rozpoczyna przygodę w przedszkolu, zmienia szkołę albo pojawiają się jakieś problemy z rówieśnikami. Przyczyn jest zatem bardzo wiele. Efekt jeden i ten sam – dziecko nie je. Jak zatem znaleźć sposób na niejadka? Podpowiedzi znajdziesz w kolejnych artykułach. Ponieważ problem niejedzenia przez dzieci w różnym wieku dotyka wiele mam, przygotowaliśmy porady użyteczne, kiedy to 2 latek nie chce jeść, ale także potrzebne w sytuacji, gdy starsze, 5 letnie dziecko nie chce jeść. Mogą Cię również zainteresować 3-latek nie chce jeść - jak sobie radzić Twoje dziecko prawdopodobnie rozpoczęło już swoją przygodę z przedszkolem lub zrobi to wkrótce. Nowe środowisko i kontakt z innymi dziećmi niewątpliwie mogą mieć wpływ na sposób żywienia malucha. Dowiedz się, jak wspierać 3-latka niejadka w nowej rzeczywistości. Przeczytaj artykuł 4-latek nie chce jeść – jak sobie radzić Widzisz jak z miesiąca na miesiąc Twoje dziecko staje się coraz starsze, coraz bardziej niezależne i niestety często coraz bardziej uparte w kwestii jedzenia. W artykule znajdziesz kilka wskazówek, które mogą Ci się przydać, gdy w kuchni ciągle słyszysz: „Nie chce tego!”. Przeczytaj artykuł 5-latek nie chce jeść - jak sobie radzić Twój maluszek na dobre zmienił się w poważnego przedszkolaka. Pewnie jeszcze sama nie wierzysz, że ten czas minął tak szybko, a o tym, że Twoje dziecko intensywnie rośnie przypominają ciągle za małe ubrania i buty. Ale co robić, kiedy mimo upływu lat latorośl nadal niechętnie sięga po jedzenie? Przeczytaj artykuł Co zrobić gdy dziecko nie chce jeść? Problem braku apetytu dotyka wielu dzieci. Najbardziej martwi on rodziców, których pociechy marudzą przy posiłkach. Rodzic powinien sobie uświadomić, że brak apetytu u dziecka wcale nie musi oznaczać poważnych zmian chorobowych. Przeciwnie, to rodzice robią krzywdę maluchom, na siłę wmuszając w nie jedzenie. Gdy dziecko nie chce jeść obiadków, może warto uszanować jego zdanie. W końcu ono samo czuje, ile pożywienia jest mu potrzebne. Zobacz film: "Pomysły na rodzinną aktywność fizyczną" spis treści 1. Gdy dziecko nie chce jeść - błędy rodziców 2. Gdy dziecko nie chce jeść - porady 1. Gdy dziecko nie chce jeść - błędy rodziców Gdy dziecko nie chce jeść, rodzice zaczynają panikować. Ich pociecha niknie w oczach, staje się szczuplejsza. Jednak brak apetytu u dziecka nie musi oznaczać poważnej choroby. Dlaczego dziecko nie chce jeść? Kłopoty z jedzeniem mogą wynikać z tego, że dziecko nie czuje potrzeby jedzenia wielkich porcji. Jego organizm jest jeszcze mały, jego potrzeby energetyczne również. Niezależnie od przyczyn braku apetytu warto pamiętać, że dziecko samo wie, ile jest mu potrzebne. Nadmiernym wmuszaniem jedzenia w malucha rodzice robią mu krzywdę. Może to w przyszłości doprowadzić do problemów z nadwagą i otyłością. Wmuszanie w dziecko jedzenia, to największa krzywda, którą nadgorliwi rodzice mogą zrobić niejadkowi. Mówienie: „póki nie zjesz, nie odejdziesz od stołu”, również nie jest dobrym pomysłem. To może jedynie pogłębić problemy z jedzeniem. Siadanie do stołu zacznie się dziecku kojarzyć z karą. Jeżeli dziecko nie chce jeść, może mieć ku temu powód. Na przykład taki, że nie jest głodne. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Co oznaczają siniaki i brak apetytu u dziecka? - odpowiada Agnieszka Barchnicka Co oznacza brak apetytu u półrocznego dziecka? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Czemu czterolatek nie ma apetytu? - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Gdy dziecko nie chce jeść - porady Co zrobić gdy dziecko nie chce jeść? Poniżej kilka porad dla rodziców. Nie pozwalaj dziecku podjadać Podjadanie między posiłkami może powodować brak apetytu u dziecka. Jeżeli dziecko nie chce jeść obiadków, zastanów się czy wcześniej nie zjadło całej paczki chipsów lub czekolady. Słodycze są bardzo kaloryczne i zaspokajają uczucie głodu. Nakładaj mu odpowiednie porcje Odpowiednie porcje nie oznaczają wielkich ilości jedzenia. Dzieci same wiedzą, kiedy są syte. Nie ma potrzeby wmuszać w nie posiłku. Jeżeli dziecko poczuje głód, na pewno o tym powie. Gdy dziecko nie chce jeść, mogą temu być winne błędy rodziców, a także czynniki takie jak brak zróżnicowania w pożywieniu (123RF) Urozmaicaj posiłki Danie może być atrakcyjnie przygotowane. Uwaga dzieci skupi się na posiłku, które ma żywe kolory i ciekawe kształty. Gdy dziecko nie chce jeść, zastanów się, czy wystarczająco urozmaicasz posiłki. Jeżeli przez tydzień jecie makaron, nie dziw się brakiem apetytu u malucha. A może powinnaś sama zapytać dziecko na co ma ochotę? Możesz zadać mu pytanie wyboru. Dziecko będzie miało świadomość, że samo dokonało wyboru. Regularne posiłki Dania powinny być podawane mniej więcej o tych samych porach. To przyzwyczai organizm dziecka. Maluch zrozumie, że jedzenie jest swoistym rytuałem i sam zareaguje, gdy wprowadzone zostaną zmiany. Więcej na ten tema przeczytasz w artykule: Dwulatek niejadek. Co robić w przypadku braku apetytu u dziecka? polecamy Sorry, you need to enable JavaScript to visit this website. Na tym etapie Twoje dziecko jest pełne energii, ciekawe świata i uwielbia swoją samodzielność. Chce kontrolować wszystko samo, także to, co znajduje się na jego talerzu. To czas, kiedy sprawdza granice i niejednokrotnie wystawia Twoją cierpliwość na próbę. Zdarza się, że odmawia jedzenia. W tym wieku Twoje dziecko jest już na tyle duże, że zdajesz sobie sprawę, że kiedy jest zdrowe na pewno prędzej czy później coś zje. Niemniej jednak w trosce o jego zdrowie chcesz zrobić wszystko, by odżywiało się możliwie najlepiej. Jeśli Twój 2-latek nie chce jeść, a Tobie potrzebny jest sposób na niejadka, poniżej znajdziesz kilka wskazówek, jak radzić sobie z brakiem apetytu u dziecka. Ustal stałe pory posiłków. Rutyna jest ważna także w kwestii jedzenia. Jeśli posiłki Twojego malucha pojawiają się o podobnych porach każdego dnia, jego układ pokarmowy dostosuje się do schematu, a uczucie głodu pojawi się wtedy, kiedy trzeba. Im mniej powtarzalny schemat dnia, tym częściej występują wahania apetytu. Serwuj porcje dostosowane do potrzeb. Żołądek dziecka jest wielkości jego piąstki, a posiłek o objętości dwóch pięści najprawdopodobniej spowoduje, że dziecko będzie najedzone. Nakładanie zbyt dużych porcji nie tylko może zniechęcać malucha, ale także po każdym posiłku da Ci wrażenie, że dziecko nic nie zjadło. Dlatego lepiej podawać mniejsze porcje, a częściej. Nawet my, dorośli, wolimy marzyć o dokładce niż męczyć się z nadmiarem jedzenia na talerzu. Pozwól na samodzielność. Wiele dzieci odmawia karmienia, ale lubi jeść samodzielnie. Oczywiście trwa to dłużej i owocuje zdecydowanie większym bałaganem, ale daje niesamowite poczucie niezależności, o które Twoja pociecha teraz tak walczy. Ponadto, maluch uczy się prawidłowego odczytywania swojego sygnału sytości. Daj dziecku sztućce, dostosowane do jego wieku, a w razie potrzeby pozwól jeść przy użyciu rączek. Stosuj przerwy między posiłkami. Ciągły dostęp do przekąsek, dokarmianie między głównymi posiłkami czy podawanie dużych ilości soku wypełnia żołądek dziecka i nie pozwala mu poczuć głodu, a ten jest konieczny, aby choć spróbowało, np. obiadu. Wykorzystaj mody. Jeśli dziecko aktualnie je np. wszystko co zielone, okrągłe, itp. nie walcz z tym, a wykorzystaj ten moment. Podawaj to, co aktualnie jest na „topie”. Prawdopodobnie za chwilę to się zmieni. Bazuj na ulubionych daniach. Naleśniki na 1000 sposobów i 100 smaków pomidorowej. Czasem możesz nie mieć wyjścia, ale wykorzystaj te i inne ulubione dania do „przemycania” warzyw, jaj, nabiału lub ryb i mięsa. Takie „oszukiwanie” w słusznej sprawie jest usprawiedliwione. Warzywa w pulpetach, mięso w zupie krem, różne warzywa w zupie pomidorowej, kalafior w ziemniakach, koktajl kryjący wszystko, to jedne z wielu pomysłów. „Mokra” konsystencja może Ci pomóc. Często niechęć do jedzenia wynika z problemów z rozdrabnianiem posiłków bądź ich strukturą, jaką czuje dziecko w ustach. W przypadku mięsa może pomóc przygotowanie go w formie gotowanych pulpetów (można w nie „upchnąć” dodatkowo trochę warzyw) w sosie. Delikatny sos pomidorowy lub inny niezbyt tłusty często pomaga także przy innych rodzajach mięsa. Jedzenie suche, twarde, „rosnące” w ustach nie sprzyja niejadkom. Pozwól na kręcenie się przy stole. Dopiero 3-4 letnie dziecko jest w stanie wysiedzieć przy posiłku. To normalne, że Twój maluch odchodzi od stołu, po czym wraca po kolejny kęs. Nie rozumie jeszcze, że wstanie od stołu oznacza koniec posiłku. Nie biegaj jednak za dzieckiem i nie karm go na siłę, kiedy nie chce już jeść. Nie naciskaj. Jeśli Twoje dziecko nie jest zainteresowane tym, co ma na talerzu nie wdawaj się w kłótnie, nie zmuszaj i nie zachęcaj do jedzenia. Zakończ posiłek i zabierz jedzenie. Nie oferuj zamiast posiłku przekąsek czy słodyczy. Monitoruj masę ciała. Jeśli masz wątpliwości, czy masa ciała Twojego dziecka jest prawidłowa skonsultuj się z pediatrą. Lekarz sprawdzi, korzystając ze specjalnych siatek centylowych, czy mieści się ona w normach i oceni, czy dziecko przybiera prawidłowo. Jeśli tak jest, nie zadręczaj się wahaniami apetytu. Chwal dziecko, kiedy je i nie skupiaj się na tym, że je zbyt mało. W sytuacji, gdy okaże się, że masa ciała Twojej pociechy nie rośnie albo widoczne są jej spadki, powiedz lekarzowi, że Twój 2-latek nie chce jeść. Prawdopodobnie zleci on dodatkowe badania, aby wykluczyć inne przyczyny braku apetytu (możesz o nich przeczytać tutaj) i może zaproponować Ci wprowadzenie dodatkowego wsparcia żywieniowego w postaci żywności medycznej. Dlaczego? Ponieważ takie produkty w niewielkiej objętości zawierają znaczną ilość kalorii, a także białko, witaminy i składniki mineralne, których Twoje dziecko potrzebuje do rozwoju. Ponadto, często cechuje ją smak lubiany przez większość dzieci, np. waniliowy, truskawkowy lub czekoladowy. Przykładem może być np. Resource Junior. Stosuj je zawsze zgodnie z zaleceniami lekarza. Żywność specjalnego przeznaczenia medycznego. Stosować pod kontrolą lekarza. Resource Junior: Do postępowania dietetycznego u dzieci powyżej 1. roku życia w stanach niedożywienia bądź w przypadku ryzyka niedożywienia. Kiedy dziecko nie chce jeść Kiedy robimy wszystko, aby zachęcić dziecko do jedzenia a ono ciągle go unika, łatwo poddać się w walce o jakość menu malucha. Jednocześnie, w naszej głowie odbija się echem poczucie winy, ponieważ wiemy, jak ważna jest jakość diety dla prawidłowego rozwoju i wzrostu pociechy. Przeczytaj artykuł Jakie błędy żywieniowe mogą stać za niejedzeniem? Problem niejedzenia dotyka wielu rodziców, którzy na co dzień zmagają się z małymi niejadkami przy domowym stole. Czasami przyczyna niejedzenia leży w samym jedzeniu. Dowiedz się, jak to możliwe! Przeczytaj artykuł Mogą Cię również zainteresować 3-latek nie chce jeść - jak sobie radzić Twoje dziecko prawdopodobnie rozpoczęło już swoją przygodę z przedszkolem lub zrobi to wkrótce. Nowe środowisko i kontakt z innymi dziećmi niewątpliwie mogą mieć wpływ na sposób żywienia malucha. Dowiedz się, jak wspierać 3-latka niejadka w nowej rzeczywistości. Przeczytaj artykuł 4-latek nie chce jeść – jak sobie radzić Widzisz jak z miesiąca na miesiąc Twoje dziecko staje się coraz starsze, coraz bardziej niezależne i niestety często coraz bardziej uparte w kwestii jedzenia. W artykule znajdziesz kilka wskazówek, które mogą Ci się przydać, gdy w kuchni ciągle słyszysz: „Nie chce tego!”. Przeczytaj artykuł 5-latek nie chce jeść - jak sobie radzić Twój maluszek na dobre zmienił się w poważnego przedszkolaka. Pewnie jeszcze sama nie wierzysz, że ten czas minął tak szybko, a o tym, że Twoje dziecko intensywnie rośnie przypominają ciągle za małe ubrania i buty. Ale co robić, kiedy mimo upływu lat latorośl nadal niechętnie sięga po jedzenie? Przeczytaj artykuł

dziecko nie chce jeść mięsa